Brzuch

1.ZANIM PODEJMIESZ DECYZJĘ – WSKAZANIA, PRZECIWWSKAZANIA

W kontekście medycznym, nie istnieją żadne medyczne wskazania do wykonania operacji plastyki brzucha. Jest to typowa operacja kosmetyczna i decyzję o jej wykonaniu podejmuje sama pacjentka na własną odpowiedzialność. Opinia lekarza ma w tym przypadku charakter pomocniczy i może być przez pacjentkę uwzględniona lub nie.

Biorąc pod uwagę aspekt wieku, brak jest sztywnych zasad co do tego, ile lat powinna mieć pacjentka poddająca się tego typu zabiegom. Oczywiście mają znaczenie takie czynniki jak wiek, warunki anatomiczne, ilość tkanki tłuszczowej, stan skóry, stan zdrowia. W podjęciu decyzji niezbędna jest osobista konsultacja z chirurgiem plastycznym, który w oparciu o powyższe czynniki, jak również uwzględniając oczekiwania pacjentki pomoże w podjęciu właściwej decyzji.

Plastykę brzucha wykonuje się zarówno u młodych pacjentek z nadmiarem skóry i wiotkimi powłokami po porodach jak również u osób starszych, których powłoki utraciły z wiekiem oraz pod wpływem nadmiaru tkanki tłuszczowej elastyczność i właściwe napięcie.

Najlepszy efekt uzyskuje się u pań proporcjonalnie zbudowanych, z wiotkimi mięśniami brzucha i nadmiarem skóry oraz tkanki tłuszczowej, których waga nie odbiega znacznie od normy.

Z drugiej strony, najmniej wskazane jest wykonywanie plastyki brzucha u kobiet otyłych, kobiet z licznymi bliznami pooperacyjnymi na brzuchu, pacjentek z bardzo dużym okrężnym nadmiarem skóry na tułowiu po znacznej utracie wagi ciała (50 kg i więcej) oraz osób cierpiących na choroby przewlekłe (np. cukrzyca, nadciśnienie itd.).

Efekty kosmetyczne u pacjentek z szeroką miednicą i krępą budową ciała są zawsze w pewnym stopniu gorsze niż u pozostałych.

Plastyka brzucha nie jest zalecana u pacjentek planujących macierzyństwo, gdyż poród pogarsza znacznie efekt zabiegu. Przy podejmowaniu decyzji należy być szczególnie ostrożnym, gdy rzecz dotyczy osób w zaawansowanym wieku.
2. SZCZEGÓŁY ZWIĄZANE Z ZABIEGIEM

Plastyka powłok brzucha (abdominoplastyka) polega na chirurgicznym usunięciu nadmiaru skóry i podskórnej tkanki tłuszczowej z podbrzusza oraz wzmocnieniu napięcia powięzi i mięśni tworzących ścianę jamy brzusznej w celu uzyskania ładniejszej sylwetki ciała z bardziej napiętym, płaskim brzuchem i lepiej zaznaczoną talią.

Podczas operacji istniej możliwość również zmiany kształtu i położenia pępka, jak też wykonania plastyki przepukliny brzusznej, jeśli zaszłaby taka konieczność.

Trzeba pamiętać, że plastyka brzucha nie jest sposobem leczenia otyłości, jak również nie pozwala na usunięcie wszystkich blizn i rozstępów skóry brzucha (dotyczy to zwłaszcza śród- i nadbrzusza).

Wynik zabiegu jest trwały pod warunkiem unikania znacznych wahań wagi ciała. Należy pamiętać, że efekt operacji może ulec pogorszeniu po porodzie.

Cięcie przebiega najczęściej wzdłuż górnego brzegu włosów łonowych skąd kieruje się ku bokowi i górze do kolców biodrowych, biegnąc wzdłuż talerzy kości biodrowych. Zależnie od budowy ciała i preferencji pacjentki możliwe jest indywidualne dostosowanie bocznej linii cięcia tak, aby przyszła blizna była niewidoczna nawet przy noszeniu bardzo wysoko „wyciętej” bielizny i kostiumów kąpielowych. Z osobnego okrężnego cięcia uwalniany jest pępek (pozostaje on na ścianie jamy brzusznej), co pozwala w późniejszym etapie zabiegu na zmianę jego kształtu i położenia na skórze (na wyższe).

W kolejnym etapie skóra i tkanka podskórna oddzielane są od ściany jamy brzusznej na przestrzeni od spojenia łonowego do łuków żebrowych i unoszone ku górze. Umożliwia to chirurgowi ściągnięcie ku sobie (do środka) i zeszycie powięzi pokrywającej dwa duże, pionowo położone mięśnie (mięśnie proste brzucha), tworzące centralną część ściany jamy brzusznej. Dzięki temu uzyskuje się bardziej napięty, płaski zarys brzucha z lepiej zaznaczoną talią.

Po wycięciu nadmiaru skóry i tkanki tłuszczowej ich pozostała część ściągana jest w dół a brzegi rany zszywane kilkoma piętrami szwów. Pępek wszywany jest w wycięty w odpowiednim miejscu na skórze otwór.

Wygląd blizny pooperacyjnej uzależniony jest od wielkości nadmiaru skóry. Gdy nadmiar skóry jest tak duży, że uda się usunąć całą jej część pomiędzy spojeniem łonowym a otworem po pępku to blizna pooperacyjna przebiega wyłącznie wokół pępka i poziomo w podbrzuszu. Gdy nadmiar skóry zbyt mały blizna nie przebiega wyłącznie wokół pępka i poziomo w podbrzuszu ale również pionowo na pewnej długości pomiędzy spojeniem łonowym a pępkiem.

Dla poprawy zarysu brzucha w miejscach gdzie resekcja tkanek nie jest możliwa (nadbrzusze, okolice bioder i lędźwi) stosowane jest niekiedy jako uzupełnienie odsysanie tkanki tłuszczowej (liposuction).

U szczupłych, młodych pacjentek z niewielkim nadmiarem skóry i wysoko położonym pępkiem, u których zły wygląd brzucha związany jest głównie z wiotkością mięśni i powięzi tworzących ścianę jamy brzusznej istnieje możliwość wykonania ograniczonej wersji plastyki brzucha (miniabdominoplastyki). Pozostawia ona bliznę wyłącznie na górnej granicy włosów łonowych. Operacja ograniczona jest wówczas do zszycia (z pomocą endoskopu lub specjalnego haka ze źródłem światła) mięśni prostych oraz usunięcia niewielkiego nadmiaru skóry w podbrzuszu, bez przenoszenia pępka.

Prawie zawsze pod skórą pozostawiane są dreny odprowadzające niewielkie ilości krwi i wydzieliny. Operację kończy założenie uciskającego pasa brzusznego.
3.WYMAGANIA PRZEDOPERACYJNE

Poza rutynowymi badaniami laboratoryjnymi, w zależności od stanu zdrowia pacjentki, lekarz może zlecić również inne badania dodatkowe np. EKG, RTG płuc czy USG jamy brzusznej, w uzasadnionych przypadkach (żylaki kończyn dolnych, przebyte zapalenia żył powierzchownych i głębokich kończyn dolnych) konieczne jest wykonanie badania Dopplerowskiego naczyń żylnych kończyn dolnych.

Ponieważ zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym lub lędźwiowym należy pozostać na czczo na 6 godzin przed rozpoczęciem operacji.

Pacjentki palące papierosy w związku z ich negatywnym wpływem na proces gojenia będą proszone o zaprzestanie palenia na dwa tygodnie przed i po operacji. Muszą się one też liczyć z tym, że wielu chirurgów dla dobra pacjentki i swojego własnego może odstąpić od wykonania operacji u aktywnych palaczek nie będących w stanie rzucić palenia w tym okresie. Należy również zaprzestać stosowania doustnych leków antykoncepcyjnych na 30 dni przed zabiegiem.

Tuż przed zabiegiem zostanie założona do żyły kaniula służąca do podawania leków oraz naniesione zostaną na skórę brzucha oznaczenia, ułatwiające precyzyjne wykonanie operacji. Zrobiony zostanie również komplet zdjęć tułowia. W okresie około operacyjnym będzie stosowana profilaktyka przeciwzakrzepowa.
4. ZALECENIA POOPERACYJNE

Ponieważ plastyka brzucha jest najbardziej rozległą operacją estetyczną, pobyt w szpitalu trwa zwykle 2-3 dni. Początkowo większość czasu pacjentka spędza w łóżku w pozycji leżącej lub półsiedzącej z podgiętymi biodrami w celu zmniejszenia napięcia brzucha. W późniejszym okresie zakres aktywności ruchowej ulega stopniowemu zwiększeniu, tak by umożliwić jej w miarę normalne funkcjonowanie po powrocie do domu.

Dolegliwości bólowe kontrolowane za pomocą środków przeciwbólowych występują bezpośrednio po zabiegu i w ciągu kolejnych 2-3 dni. Mogą się one nasilać w pewnym stopniu przy wzmożonej aktywności ruchowej i wymagać doustnych leków przeciwbólowych przez następne 2-3 dni.

Na 2-3 dzień po operacji po usunięciu drenów opatrunek zastępowany jest specjalnym elastycznym pasem lub ubrankiem, które należy nosić dzień i noc aż do zdjęcia szwów (10-14 dzień po operacji), a następnie przez większą część dnia przez kolejne 2-3 miesiące.

Powrót do pełnej aktywności życiowej następuje najczęściej po upływie 10-14 dni od zabiegu, a do ćwiczeń fizycznych po upływie 4-6 tygodni.

Blizny po operacji mogą być opalane dopiero po upływie kilku miesięcy. U pewnej grupy pacjentek może dojść po operacji do gromadzenia się płynu surowiczego w tkance podskórnej, wymagającego ewakuacji drogą kilku kolejnych nakłuć (punkcji).

Normalnym objawem jest pojawienie się około tygodnia po operacji nasilającego się pod koniec dnia obrzęku w podbrzuszu. Obrzęk ten jest zjawiskiem przejściowym i ustępuje stopniowo w ciągu kilku tygodni
5. EWENTUALNE KOMPLIKACJE

Do ewentualnych powikłań, występujących po plastyce brzucha należą: krwiak lub infekcja wymagające doraźnej reoperacji, opóźnione gojenie, częściowa martwica skóry w środkowej części rany oraz powstanie przerośniętych blizn lub bliznowców. Zdarzają się powikłania zakrzepowo-zatorowe – w niezwykle rzadkich przypadkach po operacji może dojść do zakrzepowego zapalenia żył głębokich lub/i zatorowości płucnej. W zależności od zaawansowania procesu chorobowego i szybkości w podjęciu leczenia konsekwencje tego stanu mogą wahać się od przejściowego dyskomfortu do zgonu włącznie. Ryzyko poważnych konsekwencji związanych z powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi ocenia się na kilka przypadków na 100 tysięcy operacji. Ryzyko to rośnie wraz z wiekiem. Nasila je również stosowanie leków zwiększających krzepliwość krwi (np. sterydy, wit. K) w związku z czym należy je odstawić co najmniej dwa tygodnie przed zabiegiem.

Precyzyjne informacje o wszelkich mogących wystąpić komplikacjach udzielane są podczas osobistej konsultacji przedoperacyjnej z chirurgiem plastycznym.
6. WYMAGANE BADANIA

badanie czasu krwawienia i krzepnięcia krwi
morfologii i grupy krwi
wskazane badanie USG jamy brzusznej i RTG płuc
EKG
badanie Dopplerowskie naczyń żylnych kończyn dolnych

Close Menu